Aleksandr

Naukowiec, Tomsk

Drodzy bracia Polacy i ludzie innych krajów jednej Ziemi, do Was się zwracam. W XXI wieku miało miejsce wiele tragedii. I za każdym razem bardzo przeżywamy, stawiamy siebie na miejscu ofiar. Obojętność nie jest tu możliwa. Przyzwyczajamy się do pogrzebów. A w imię czego umieramy? Polityka polityką, ale jątrzenie ran po żniwach śmierci z przeszłości nie jest konieczne. Jechali na dawne miejsce śmierci, a otrzymali nowe. Czy to było tego warte? Przeszłość już odeszła, ale nie została zapomniana. I nie trzeba ciągłe przeżywać jej na nowo. Zwróćcie się ku jasnej stronie życia. I śmierć się wówczas wycofa. Trzeba zrozumieć, że wszyscy ludzie są braćmi. Wszyscy są tylko ludźmi. Niczego nie trzeba udowadniać. Mam nadzieję, że rozumieją to i prezydenci, i oligarchowie, i my wszyscy. Żal, oczywiście, bardzo żal jest ludzi.