Aleksandr Stiepanow

Moskwa, urzędnik państwowy szczebla lokalnego, Moskiewski Departament Urbanistyki

W imieniu własnym i mojej rodziny składam szczere kondolencje i wyrazy współczucia rodzinom ofiar i wszystkim Polakom. Żadna krew nie powinna przelewać się na darmo. Niech ta straszna tragedia będzie początkiem nowych, lepszych stosunków między naszymi bratnimi, chrześcijańskimi, słowiańskimi narodami. Niech nasze stosunki będą budowane nie w celu wyjaśniania wzajemnych pretensji, ale dla przyjaźni i niesienia wzajemnej pomocy. Nie raz słyszałem jak ludzie negatywnie wyrażali się o postawie Polaków względem Rosjan, ale ani ja, ani moi krewni i bliscy nie spotkaliśmy się nigdy z obraźliwą postawą ze strony Polaków. Moja mama Walentina Stiepanowa (Polanskaja) przyjeżdżała do Polski jeszcze za czasów komunizmu i opowiadała o nadzwyczaj ciepłym i serdecznym stosunku Polaków spotkanych na ulicy, w sklepach… Mój teść Wiktor Szutkiewicz przez długi czas był polskim korespondentem „Komsomołki”, razem z żoną i dwiema córkami mieszkał w Polsce i miał wielu polskich przyjaciół. Moja żona, Nastia, dotąd wspomina lata spędzone w Polsce z nostalgią, a gdy słyszy polską mowę, błyszczą jej się oczy i wydaje się, jakby rosły skrzydła… Tak się akurat zdarzyło, że obu siostrom, i Nastii i Ani, pomogli Polacy. Stało się to już po ich wyjeździe z Polski, kiedy były w innych krajach (w Japonii, we Włoszech) i zabłądziły w mieście, nie znając języka i nie mogąc znaleźć drogi… Mamy dużo dobrego do powiedzenia sobie nawzajem, i o sobie nawzajem. Niech Bóg strzeże Polskę i Rosję i wzmacnia naszą przyjaźń! Wieczna pamięć dla ofiar, niech Pan Bóg przyjmie ich dusze do Królestwa Niebieskiego!